Szukaj...
Konto
Mój koszyk
0
Kozieradka jest popularnie uznawana za zioło kulturystów, a z jej nasion pozyskuje się hormony sterydowe, które znajdują zastosowanie w diecie kulturystów. Warto rozważyć dodanie kozieradki do swojej diety ze względu na jej wyjątkowy smak. Aby dowiedzieć się więcej na temat korzyści płynących z jej spożycia, zanurz się w jej świat!
Za ten produkt nie ma punktów lojalnościowych
Kozieradka pospolita, zwana także lekarską, fenegryką, greckim sianem, koziorożnikiem lub bożą trawką, to roślina z rodziny bobowatych pochodząca z Azji, z rejonu Kaukazu, obecnie rosnąca również na obszarze wschodniej Europy (Litwa, Łotwa, Ukraina, Mołdawia). Powszechnie uprawiana na całym świecie ze względu na nasiona wykorzystywane zarówno jako przyprawa kulinarna, jak i w celach leczniczych. Jej wygląd przypomina koniczynę, zaś kształt owoców przypomina rogi koziorożca. Po dojrzeniu, roślinę kosimy i młócimy, aby uzyskać żółte, romboidalne nasiona.
Surowiec: Nasiona kozieradki (Semen Foenugraeci)
Nasiona kozieradki są pozyskiwane ze względu na wysoką zawartość śluzu polisacharydowego, przekraczającą w niektórych przypadkach 40%. Dodatkowo zawierają tłuszcze, saponiny steroidowe, białka roślinne, śladowe ilości olejków eterycznych, flawonoidy, cholinę, lecytynę oraz witaminy PP, F, D i alkaloid trygonelinę. Kozieradka charakteryzuje się gorzkim i aromatycznym smakiem, przypominającym nieco lubczyk i delikatnie spalone cukry. Po poddaniu procesowi prażenia traci gorzkość, a jej smak zbliża się do orzechów. Roślina jest odpowiedzialna za charakterystyczny aromat mieszanki curry.
Spożywane wewnętrznie, nasiona kozieradki poprawiają funkcjonowanie układu trawiennego, przyspieszają przemianę materii oraz ułatwiają absorpcję składników odżywczych z pożywienia. Posiadają działanie żółciopędne i rozkurczowe na mięśnie gładkie, z których zbudowane jest wiele narządów wewnętrznych, zapobiegając bolesnym skurczom jelit. U kobiet karmiących piersią zwiększają produkcję mleka. Jednocześnie przyspieszają wydzielanie moczu, detoksykując organizm, oraz stymulują tkanki do wzrostu. Dzięki tym właściwościom kozieradka wzmacnia organizm, podnosi wydolność i przyczynia się do ogólnej poprawy odporności.
W niektórych kulturach wschodnich jest uznawana za afrodyzjak. W zastosowaniach zewnętrznych wykazuje właściwości przeciwzapalne, przeciwobrzękowe, odkażające i stymuluje procesy regeneracji komórkowej, co przyspiesza procesy gojenia.
Kozieradkę dodaje się do curry i bengalskiej przyprawy panch phoron, wzbogacając aromat potraw orientalnych z warzyw strączkowych, ryb, baraniny i drobiu. Wykorzystywana jest także do przygotowywania marynat o charakterze indyjskim. W Indiach i Afryce Północnej używana jest jako składnik chleba i niektórych rodzajów sera. Najczęściej stosuje się ją w postaci mielonej, ze względu na wysoki stopień twardości ziaren. Często jest również używana jako dodatek aromatyzujący i barwiący w produkcji sztucznych produktów spożywczych, takich jak syropy klonowe.
Ze względu na obecność śluzu, nasiona kozieradki polecane są w leczeniu choroby wrzodowej żołądka, stanów zapalnych błony śluzowej żołądka oraz w przypadku zmniejszonego wchłaniania pokarmów. Zaleca się spożywanie ich przez osoby silnie osłabione fizycznie, wychudzone, cierpiące na zanik masy mięśniowej i anemię. Wykazują także skuteczność w łagodzeniu dolegliwości kamicy żółciowej, kaszlu i przeziębienia.
Często są wykorzystywane zewnętrznie w postaci okładów, irygacji, a nawet lewatyw. Stosowane na trudno gojące się, ropiejące rany skórne, wrzody, oparzenia, odleżyny i głębokie otarcia naskórka przyspieszają procesy gojenia się i regeneracji tkanek. W formie maseczek do twarzy nawilżają cerę trądzikową i wrażliwą, zmniejszając obrzęki i redukując stany zapalne. Łagodzą świąd w przypadku chorób o podłożu autoimmunologicznym (np. alergii).
Przeciwwskazania: Ze względu na brak odpowiednich badań w tym kierunku, nie zaleca się stosowania nasion kozieradki przez kobiety w ciąży. U matek karmiących piersią, nasiona mogą zwiększać produkcję mleka. Przyjmowane w zalecanych dawkach wewnętrznie nie wywołują efektów ubocznych, jednak u niektórych osób mogą wpływać na zapach potu i moczu, nadając im nieprzyjemny, ziołowy aromat. Sposób przechowywania: Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, chroniąc przed światłem i wilgocią.
Opis
Kody
Brak recenzji użytkowników.